سنسورهای القایی سنسورهای بدون تماس یا حسگرهای مجاورتی هستند. این سنسورها در صنعت به عنوان سوئیچ های پروکسی نیز شناخته می شوند. بر اساس عملکرد بدون تماس یا مجاورت این سنسورها، قادر به تشخیص وجود اجسام بدون تماس فیزیکی و اعلام آن به سیستم کنترل هستند. خروجی سنسورهای مجاورتی هیچ تماس مکانیکی ندارد و همین امر باعث عمر طولانی این نوع سنسورها شده است. سنسورهای مجاورت ساختار داخلی یکسانی دارند و شامل یک نوسان ساز، یک دمدولاتور، یک ماشه اشمیت و آخرین قسمت که یک تقویت کننده است می باشد.
تفاوت بین حسگر مجاورت القایی و حسگر مجاورت خازنی در انواع اجسامی است که قادر به تشخیص آنها هستند. به این ترتیب سوئیچ های پروکسی القایی به اجسام فلزی حساس هستند و سوئیچ های پراکسی خازنی برای تشخیص و تشخیص اجسام غیر فلزی استفاده می شوند. به عنوان مثال برای تشخیص بطری های پلاستیکی شفاف در خط تولید، بهتر است از سنسور خازنی استفاده شود، زیرا در این صورت به دلیل شفاف بودن جسم، سنسور نوری نیز دارای خطای تشخیص خواهد بود.
کاربرد اصلی حسگرهای القایی و خازنی در صنایع، تشخیص وجود اجسام است. این اشیاء می تواند شامل قسمتی از دستگاه یا محصولی در خط تولید باشد، به عنوان مثال در یک دستگاه تخلیه اتوماتیک در کارخانه های سرامیک، میز متحرکی وجود دارد که برای انتقال محصول ساخته شده به قسمتی دیگر بالا و پایین قرار می گیرد. . تشخیص تراز بودن میز موبایل با میز ثابت با استفاده از حسگر القایی انجام می شود. همچنین برای تعیین تعداد دورهای یک شفت در دقیقه، می توان آن را توسط سنسور القایی یا خازنی نیز انجام داد.
مزایای سنسورهای القایی
از مزایای سنسورهای القایی و خازنی می توان به عمر طولانی تر به دلیل عدم تماس مکانیکی، نصب نسبتا آسان، سرعت سوئیچ بالا نسبت به میکرو سوئیچ ها و لیمیت سوئیچ ها (800 هرتز)، قابلیت اتصال مستقیم به ورودی های PLC اشاره کرد. و توانایی کار در محیط های خشن و آلوده.